...
Stadyuma yürümeye başladım. Yokuşu neredeyse koşarak çıktım. En sevdiğim yer olan "DEVRİM"in "V"sinin üstüne oturdum, bir sigara yaktım. Güzel Ankara’m ışıl ışıldı yine. Zaten "O"nun gidişi yüzünden ne hale geldiğimi biliyordu ve utanmadan o da gidiyordu. Ben bir havalimanıydım, bana uğrayan mutlaka bir yerlere uçuyordu. İçki olsa keşke dedim. Tanju Okan misali "Benim tek dostum içkim ve sigaram!" diye mırıldandım. Aslında ona değil kendime kızmalıydım. O ne güzel tarzını bulmuş, düzenini kurmuş, yaşamına devam ediyordu. Onu ben değiştirmiştim. Bu sınırlara sığmamasına ben neden olmuştum. Ona "Olmadı git yurtdışında oku." diye ben söylemiştim ilk kez. Tek yaptığı, fikirlerine saygı duyduğu bir adamın dediğini yapmaktı. Peki ben ne olacaktım? Hep mi böyle olacaktı? Olmazdı, olamazdı. Bir düzen kuramazdım ki ben bu şekilde. Hep aynı şekilde mi terk edilecektim?
...
[ Blog'da bulunan "Neden Evlenmedim" kitabına ait yazılar, ek yazılar ile birlikte yaz başında aynı isim ile basılacak. Bu nedenle yazıların buradan yayınını durdurmak durumundayım. Anlayış göstereceğinizi umuyor, ilginiz için teşekkür ediyorum. Eksper Mental ]
[ Blog'da bulunan "Neden Evlenmedim" kitabına ait yazılar, ek yazılar ile birlikte yaz başında aynı isim ile basılacak. Bu nedenle yazıların buradan yayınını durdurmak durumundayım. Anlayış göstereceğinizi umuyor, ilginiz için teşekkür ediyorum. Eksper Mental ]
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder